Podstrony
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
A jak brzydko ubierają się mężczyzni! Nigdy nie wi
Błazen, pomyślała. Takich najlepiej się wystrzegać.
dział takiej beznadziejnej szarości i równie paskudnych
W pokoju Móri rozebrał się i wślizgnął z największą
ubrań, przy tym wszystkie są takie same! Młodzi chłop
przyjemnością do pięknej, chłodnej pościeli. Na nocnym
cy ubierali się nieco jaskrawiej, ale też stereotypowo. Pew
stoliku stał jakiś dziwny aparat. To telefon, powiedział
nie chodzi o to, by nie wyróżniać się w tłumie.
Nataniel, nie wyjaśniając dokładniej. Móri postanowił go
Nudne. Potwornie nudne i smutne!
nie dotykać.
Móri uśmiechnął się niepewnie.
- Można by sądzić, że wyspałem się za wszystkie cza
Następnego dnia wypadła niedziela, więc w domu Pe
sy, ale. szczerze mówiąc, bardzo bym potrzebował chwi
tera i Jenny nie pracowano. Co prawda Nataniel i jego
li odpoczynku.
przyjaciele zamierzali jak najszybciej wrócić do Norwegii,
- To są dwie zupełnie różne sprawy - rzekł ze zrozumie
ale wciąż nie opuszczał ich niepokój. Czuli, że nie wszy
niem Marco. - Wiem bardzo dobrze, co odczuwasz. Ja sam
stko jeszcze zostało załatwione tutaj, w Vastergótland,
niedawno wróciłem do świata po zaledwie trzydziestu pię
a kiedy Móri spotkał Gabriela i Mirandę na hotelowym
ciu latach, ale też dostrzegam tak wiele nowego, że kręci mi
tarasie już o szóstej rano, wiedział, że wszyscy myślą to
się w głowie. Czuję się całkiem wyrzucony poza margines.
samo, co on. Marco przyszedł chwilę potem i Miranda wy
- Właśnie tak - uśmiechał się Móri. - Jeśli już nic wię
ruszyła obudzić Nataniela i Ellen. Niepotrzebnie, ponie
cej, to chciałbym chociaż przez chwilę poleżeć na boku.
waż oni też już wstali. Nawet Indra upierała się im towa
Tak więc Nataniel musiał zamówić jeszcze jeden po
rzyszyć. Rany boskie, jęknęła Miranda, a Gabriel podzielał
kój w hotelu i kiedy przekonali się, że Móriemu niczego
jej przerażenie.
nie brakuje, opuścili go, by odpoczął przez kilka godzin.
Ciągnęła ich stara droga przez las. Móri pokazał im,
Marco mieszkał w pokoju obok, więc gdyby Móri czegoś
gdzie musieli popasać rycerze zakonni. Teraz okolica wy
potrzebował, wystarczy, że zawoła.
glądała zupełnie inaczej, było więcej drzew, i to innych
40
41
gatunków, wierzył jednak, że znajdzie to miejsce. - Albo więc nigdy tędy nie przechodził - rzekła Ellen
- Co oni do ciebie mówili, Móri? - zapytał Gabriel. - Co - albo też wyjechał stąd konno.
ci odpowiedzieli, kiedy pytałeś, co zrobili z Dolgiem? Czar Marco skinął głową.
noksiężnik żyje. On leży w..." Czy nie tak to brzmiało?
- Właśnie tak. I to jest najtrudniejsze. Ale mamy na ra
- Owszem, to prawda. Ale nie dokończyli informacji, zie wczesny ranek. Nie damy za wygraną, Móri. Odnaj
bo ktoś im przerwał. dziemy jakieś ślady, niezależnie od tego, jak niemożliwe
- Leży w..." - zastanawiała się Ellen. - W czym może się to wydaje.
leżeć człowiek przy leśnej drodze? W krzakach, nie, to nie
- Dziękuję - szepnął czarnoksiężnik.
o to chodziło. W szałasie? Pod kamiennym usypiskiem,
Wrócili do domu i dopiero teraz uświadomili sobie, jak
podobnie jak ty?
daleko na zachód odeszli.
- Nie zdążyliby usypać w tak krótkim czasie drugiego
To Indra wygłosiła teorię, o której wszyscy chyba po
stosu kamieni. A żadnych szałasów w pobliżu nie widzia
myśleli, ale w zamieszaniu nikt nie wprowadził jej w życie.
Å‚em.
- Załóżmy, że rycerz powiedział coś takiego: On leży
- Może w rozpadlinie - zastanawiał się Marco. w rozpadlinie".
Móri myślał przez chwilę.
- Tak? - zapytał Nataniel. - Masz jakiś pomysł?
- O ile pamiętam, w tej okolicy nie było żadnych roz Indra jęknęła.
padlin. A poza tym on z pewnością już tam nie leży. Mu
- Jest stanowczo za wcześnie na trzezwe myślenie, ale
siał opuścić las dawno, dawno temu.
jeśli oni złożyliby go w rozpadlinie, to przecież nie wra
Widoki na odnalezienie Dolga rysowały się marne. Po caliby na popas?
chwili zaczęli się oddalać od tego, co kiedyś stanowiło
Wszyscy spoglÄ…dali na niÄ… pytajÄ…co. W oczach nie
drogę ciągnącą się przez pół Szwecji.
których pojawił się błysk, który mógł oznaczać: aha".
Po jakimś czasie Nataniel powiedział: - Zastanawiam się więc, dlaczego przez cały czas szu
- Masz rację, Móri, nie ma tutaj żadnych rozpadlin. kaliśmy od zachodniej strony - rzekła Indra.
A co u ciebie, Marco? Nie wyczuwasz niczego?
- Ponieważ prawdopodobnie on pojechał dalej tą wła
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkskarol.keep.pl
|
