Podstrony
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Przetarłam oczy ze zdumienia. O do diabła! To dlatego tak się napaliłam na Heatha.
Podniecenie podczas picia krwi było wpisane w proces Przemiany. Zafascynowana czytałam dalej.
Im starszy jest wampir, tym więcej endorfin wydziela jego organizm podczas picia krwi, co z kolei jest
bardziej intensywnym doznawaniem przyjemności przez obie strony. Od stuleci wampiry domyślają
się, że obopólna rozkosz przeżywana podczas picia krwi jest główną przyczyną nienawiści ludzi
wobec naszego gatunku. Ludzie czują się zagrożeni naszą zdolnością sprawiania im rozkoszy podczas
tego aktu, który uznają za grozny i straszny, dlatego też ogłosili nas drapieżcami. Tymczasem prawda
jest taka, że potrafimy kontrolować naszą żądzę krwi, a zatem fizyczne zagrożenie dla ludzkich
dawców jest niewielkie. Niebezpieczeństwo natomiast istnieje w sytuacji, gdy dochodzi do
wzajemnego Skojarzenia, co nieraz się zdarza podczas rytualnego picia krwi.
Pochłonięta lekturą rzuciłam się do czytania następnej partii materiału.
SKOJARZENIE
Nie za każdym razem, kiedy wampir rytualnie spożywa ludzką krew, dochodzi do Skojarzenia.
Przeprowadzono wiele badań, by wykazać, dlaczego czasami dochodzi do Skojarzenia, a czasami nie,
ale choć istnieje mnogość czynników sprzyjających, takich jak związek emocjonalny, wiek, płeć,
wzajemny stosunek partnerów do siebie przed rozpoczęciem procesu Przemiany, nie udało się ustalić z
całą pewnością, kiedy dochodzi do wzajemnego Skojarzenia człowieka i wampira.
Dalej następowały rozważania o tym, jakie środki ostrożności powinien przedsięwziąć
wampir, gdy pije krew od żyjącego dawcy, oraz omówienie ewentualności korzystania z banku
krwi, którego istnienie trzymane jest w ścisłej tajemnicy, dlatego bardzo niewielu ludzi w ogóle o
nim wie (zapewne są sowicie opłacani za swoje milczenie). Podręcznik do socjologii nie zalecał
picia krwi bezpośrednio od dawców i zawierał sporo ostrzeżeń przed Skojarzeniem, zwłaszcza że
prowadziło ono do wzajemnych stosunków, którym podlegali zarówno ludzie, jak i wampiry. To
mnie zelektryzowało. Niemal słabo mi się robiło, gdy czytałam o tym, że istnieją takie przypadki
Skojarzenia, w których wampir odbiera uczucia człowieka i może wtedy dodatkowo się z nim
kontaktować, a nawet śledzić go. Następnie w podręczniku opisano sprawę Brama Stokera, który
został Skojarzony przez starszą kapłankę, ale ponieważ nie rozumiał, że dla niej ważniejsza od ich
związku była bogini Nyks, w przypływie zazdrości i z chęci zemsty opisał negatywne strony
Skojarzenia w swej niesławnej powieści Dracula.
- Coś takiego. Nie miałam o tym pojęcia powiedziałam do siebie. Jak na ironię książka ta była
moją ulubioną lekturą, odkąd przeczytałam ją po raz pierwszy, kiedy miałam trzynaście lat.
Opuściłam resztę rozważań na ten temat, aż natrafiłam na rozdział, który pochłonął bez reszty moją
uwagę.
SKOJARZENIE ADEPTA I WAMPIRA
Jak już zasygnalizowano w poprzednim rozdziale, adeptom nie wolno pić krwi ludzkich dawców, ale
zdarza się, że tytułem eksperymentu podejmują takie próby. Zostało udowodnione, że pomiędzy
dwojgiem adeptów nie dochodzi do Skojarzenia, istnieje natomiast możliwość Skojarzenia adepta z
dorosłym wampirem. Prowadzi to jednak do zakłóceń w sferze emocjonalnej i fizycznej po skończeniu
procesu Przemiany u adepta, zawsze dla niego niekorzystnych, nawet gdy stanie się już dorosłym
wampirem, dlatego picie krwi wampira przez adepta jest surowo wzbronione.
Pokręciłam głową nadal przejęta sceną, której byłam świadkiem, kiedy Elliott pił krew
Neferet. Pomijając kwestię niedoszłej jego śmierci, która w dalszym ciągu napawała mnie
przerażeniem, Neferet musiała być kapłanką obdarzoną potężną władzą. W żadnym jednak razie nie
powinna była dopuścić do tego, by adept pił jej krew (nawet jeśli był martwy).
Podręcznik zawierał także rozdział na temat zerwania Skojarzenia, zaczęłam go nawet
czytać, ale wkrótce przestałam, bo jego lektura była bardzo przygnębiająca. Musiała brać w tym
udział starsza kapłanka, z całym tym procesem wiązało się wiele fizycznych cierpień, zwłaszcza dla
człowieka, a potem obydwoje musieli uważać, by się nie spotkać, ponieważ Skojarzenie mogło się
odnowić.
Nagle poczułam się bardzo zmęczona. Ileż to już godzin nie spałam? Więcej niż dobę.
Spojrzałam na budzik. Było dziesięć po szóstej. Wkrótce zacznie się rozwidniać. Zesztywniała
podniosłam się z trudem i odniosłam książkę z powrotem na półkę. Następnie podeszłam do okna i
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkskarol.keep.pl
|
