Podstrony
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
żeby Morgan i Selena mogli spędzić noc poślubną w pu
stym domu, zanim jutro po południu wyruszą w podróż,
może to i nie najgorszy pomysł, by bracia Swisherowie za
fundowali im kino. A w dodatku popcorn i może jeszcze
jakieś słodycze.
Susan Fox
146
W końcu nikt nie musiał padać nikomu w ramiona
i z pewnością nie ucierpi na tym ich reputacja.
Em spojrzała na siostrę. Nieme porozumienie potwier
dziło jej nagłą zmianę decyzji w sprawie odmowy. Minnie
wyglądała na równie ożywioną i podekscytowaną co ona,
więc Em doszła do wniosku, że jednak powinny wybrać
siÄ™ do kina.
Było już po siódmej, gdy Em i Minnie uściskały nowo
żeńców na dobranoc i pojechały do Coulter City. Choć
Selena od kilku dni nie potrzebowała już drzemki, by
ła zadowolona, że ucięła sobie krótką po południu, by
nadrobić braki snu z nocy.
To był naprawdę wspaniały dzień. Zaangażowany
przez Morgana fotograf porobił piękne zdjęcia im i sio
strom Peat. Kiedy skończył, przebrali się ze ślubnych stro
jów w mniej uroczyste i dołączyli do gości. Choć minęły
już ponad trzy tygodnie, odkąd przyjechała do Conroe
Ranch, Selena miała wrażenie, że przebywa tu znacznie
dłużej, ponieważ im bliżej było do ślubu, tym mniej wi
dywała Morgana.
Teraz luksus wzajemnej bliskości dawał jej nieznane
dotąd poczucie zadowolenia i bezpieczeństwa.
Selena nigdy przedtem nie widziała Morgana tak roz
luznionego i towarzyskiego, choć pamiętała, że zawsze lu
bił gości. Em i Minnie, zwolnione, ze swych obowiązków,
mogły się bawić do woli, okazując swą wrodzoną gościn-
Wesele w słońcu 147
ność. Widziała, jak Morgan trzykrotnie delikatnie inter
weniował, powstrzymując je od prac, do których miał wy
najętych ludzi.
Gdy póznym popołudniem zeszła pokrzepiona snem
na dół, żar połyskujący przez cały dzień w oczach Mor
gana jeszcze się wzmógł. W domu i na zewnątrz wciąż
byli pracownicy, Em i Minnie też się krzątały, więc kil
ka ukradkowych pocałunków w korytarzu czy akurat pu
stym pokoju nie zdołało rozpalić tego żaru.
Teraz byli sami we frontowym holu. Morgan zamknÄ…Å‚
drzwi i objął ją w talii. Uśmiechnął się, jakby chciał dać
znać, że ulżyło mu, kiedy wreszcie zostali we dwoje w tym
dużym domu.
- Jesteś zadowolona, że za mnie wyszłaś? - spytał.
- Jak na razie tak - uśmiechnęła się Selena.
- Cieszę się, że nie rozpuściłaś włosów.
Delikatnie się przytuliła i objęła jego ramię.
- Ja też - odparła, a on ścisnął ją mocniej i ruszył w głąb
domu. - Może coś zjemy?
- Selly, czy w ten sposób chcesz dać mi do zrozumienia,
że czekasz na mroki nocy, by wreszcie udać się na górę?
- Teraz, kiedy już wszyscy poszli... Nie, wcale nie je
stem głodna.
- Ani ja. Może poszlibyśmy do saloniku i otworzyli
szampana? Powinien się już dostatecznie schłodzić.
Morgan podprowadził ją do kanapy, a kiedy Selena
usiadła, on otworzył butelkę. Uśmiechnęła się, widząc, że
148 Susan Fox
nie uronił ani kropelki. Czekała, aż napełni wąskie, wyso
kie kieliszki, na których Em i Minnie kazały wygrawero
wać ich imiona i datę ślubu. Usiadł i podał jej kieliszek.
- Mogę wznieść toast?
Selena skinęła głową.
- Za długie, szczęśliwe małżeństwo. - Gdy wypili, do
dał: - Minnie przygotowała rodzinną Biblię, żebyśmy się
do niej wpisali.
Wziął ją za rękę i zaprowadził do stołu, na którym le
żała wielka, stara, oprawna w skórę księga. Morgan otwo
rzył ją i wspólnie przeczytali długą listę nazwisk. Każde
było wykaligrafowane ręcznie i opatrzone podpisem. Se
lena zauważyła, że rodzina Conroe była niegdyś bardzo
liczna, aż do czasów Bucka, który był jedynakiem, podob
nie jak Morgan.
- Wygląda na to, że powinniśmy coś zrobić w tej spra
wie. Ostatnimi laty coś mało tu wpisów - powiedziała Se
lena, a Morgan roześmiał się.
- To może tak z pół tuzina? Jedynak, bliznięta, jedy
naczka i znów bliznięta, szast-prast i po sprawie. Dziadek
był blizniakiem dwujajowym, ale jego siostra nie przeży
ła tygodnia. Nie wiem, jaka była przyczyna, ale dziś by się
to nie zdarzyło.
Mówiąc to, Morgan pochylił się i drukowanymi litera
mi wpisał swoje nazwisko, a pod spodem złożył podpis.
Potem wręczył jej pióro. Selena wpisała się po prawej stro
nie, dodając drugie imię - Elaine. Morgan miał na drugie
Wesele w słońcu 149
Ransom. Zauważyła, że takie było panieńskie nazwisko
jednej z jego praprababek.
Selena nie wiedziała, po kim otrzymała drugie imię,
w ogóle niewiele wiedziała o swoich przodkach, dlatego
salonik i przechowywane tu pamiÄ…tki zawsze jÄ… fascyno
wały. A teraz i ona stała się częścią długiej, bogatej histo
rii rodziny Conroe.
Pewnego dnia ich dzieci będą brały ślub i dodadzą
swoje nazwiska wraz ze współmałżonkami.
Morgan wziÄ…Å‚ jÄ… w ramiona i kiedy tylko ich usta siÄ™
zetknęły, wiedziała, że nie zmierza czekać aż do zmroku
z pójściem na górę. Potem przerwał pocałunek, pochylił
się i wziął ją na ręce.
Uśmiechnął się do jej zaróżowionej twarzyczki.
- Pewnie odgadłaś, że skończyła mi się cierpliwość?
Tylko uśmiechnęła się do niego, objęła mocniej za szyję
i przytuliła się, kiedy wychodził z pokoju. Niósł ją po dłu
gich schodach, a potem aż na koniec korytarza.
Pomimo jego poleceń, Minnie i Em wślizgnęły się tu
po południu, gdy już Morgan zdjął ślubne ubranie, wziął
prysznic i zdążył się przebrać.
Selena nie wiedziała, co jeszcze zrobiły oprócz zmiany
pościeli i położenia nowej kapy, ale kiedy weszli do środ
ka, aż jęknęła. Morgan zatrzymał się i swymi niebieski
mi oczyma zlustrował wszystkie zmiany. Tu i ówdzie stały
kwiaty, a prócz nich z tuzin waniliowych świec różnej wy
sokości i grubości. Męski pokój zmienił się w buduar.
150 Susan Fox
- I co my jutro zrobimy z tyloma świecami? - warknął,
lecz Selena usłyszała rozbawienie w jego głosie.
Z Seleną w ramionach podszedł do łóżka. Pocałował
ją, zanim dotknęła stopami podłogi, i rąbek białej lnia
nej sukienki z krótkim rękawem zahaczył o sprzączkę
jego paska.
- Och, zaczepiłam się. - Cofnęła się nieco.
Morgan zerknął na dół i wyswobodził materiał. Selena
przygładziła sukienkę.
Ujął jej twarz w dłonie i pocałował czule.
- Zanim zajmę się czymś innym... - powiedział zmie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkskarol.keep.pl
|
