Podstrony
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
- Jutro są moje urodziny - szepnęła, przyciskając wargi do jego
piersi. - Obiecałeś mi jedyny prezent, którego chcę. Siebie. Nie wy
mkniesz się, choćbym miała cię zamknąć w sejfie Obje! d'Art.
Chance roześmiał się cichutko. Jego długie palce chwyciły kościa
ne szpilki, którymi Reba upięła włosy w ciasny węzeł na czubku gło
wy. Miodowe włosy z szelestem opadły na jego ramiona, ('zubkiem
języka odnalazł tętniący na jej szyi puls. Poczuł, że tętno Reby przy
spiesza, gdy przesunął dłoń wzdłuż jej ciała, napawając się jego żarem
i jędrnością.
- Należę do ciebie - powiedział niemal ostro - bez względu na to,
czy wezmiemy ślub. Mówiłem poważnie, kiedy kochaliśmy się koło
tamtego zródła: jesteś moja, z przysięgą czy bez niej. Ale wolałbym
cię poślubić. Chcę, abyś nosiła moją obrączkę i moje nazwisko. Chcę,
aby inni mężczyzni wiedzieli, że należysz do mnie.
-Aja chcę, aby inne kobiety wiedziały, że ty należysz do mnie-
uśmiechnęła się figlarnie. - Chcę, aby wszystkie widziały twoją obrączkę.
-Czy masz instynkt posiadaczki? - zapytał miękko, a jego oczy
stały się bardzo zielone, jakby chciał zapamiętać kształt jej ust. Do
tknęła różowym językiem dolnej wargi Chance'a.
-154
Spojrzała mu w oczy, poczuła w sobie dzikość i zalała ją gwałtowna
fala emocji i pożądania, które tylko Chance mógł wywołać
- Nigdy przedtem taka nie byłam. Kiedy mój mąż zaczął uwodzić
studentki, czułam raczej odrazę niż złość. Ale gdybyś ty tylko dotknął
innej kobiety, zrobiłabym coś strasznego.
Uśmiechnął się jak głodny tygrys i całował ją tak długo, aż rozto
piła się w jego ramionach i przylgnęła do niego całym ciałem.
- Nie bój się, moja piękna. Gdy górnik raz dotknął diamentu i zło
ta, nigdy już nie zadowoli się niczym pośledniejszym.
Pocałował ją, lecz tym razem delikatnie. Niechętnie rozluznił ra
miona.
- Jeśli wkrótce nie przestaniemy, to za chwilę zaproponuję ci wspól
ny prysznic.
Jego dłonie i spojrzenie błądziły po jej ciele, zatrzymując się na
twardych sutkach i prowokacyjnym wygięciu bioder.
- Zanim byś się obejrzała powiedział żartobliwie - wgryzałbym
się w twoje ciało i rozkoszował smakiem wybornych małych uszek
i palców u nóg.
Oddech Reby stał się urywany, przysunęła się bliżej.
Chance zamknął oczy i położył ręce na jej ramionach.
- Ale gdybym to zrobił, nigdy byśmy nie skończyli i nie moglibyśmy
jutro wziąć ślubu. Dlaczego twój cholerny rząd wymaga tylu papierków?
- To także twój cholerny rząd zauważyła Reba przytomnie, a w jej
oczach zalśniło pożądanie.
Chance westchnÄ…Å‚ i cofnÄ…Å‚ siÄ™.
- Racja. Powtarzam to sobie za każdym razem, gdy chcę pochwy
cić cię w ramiona i powiedzieć: Do diabła z wszystkimi zasadami". -
Czubkami palców pogładził jej miodowe brwi, musnął ustami war
gi. - Bądz tutaj, kiedy wrócę.
- Zawsze.
Reba patrzyła, jak za Chance'em zamykają się drzwi. Musiała użyć
całej siły woli, aby nie zawołać go po imieniu. Fakt, że wieczorem bę
dzie go tulić w ramionach, nie złagodził bólu, który w tej chwili odczu
wała. To było coś więcej niż zwykłe pożądanie. Teraz gdy wiedziała, jak
może wyglądać życie dzielone z Chance'em, życie bez niego przypomi
nało pośledni klejnot - było wyblakłe, bezbarwne i nieciekawe.
Wzięła szybki prysznic, zjadła niewielką przekąskę i rozsiadła się
w salonie z zamiarem przeczytania napisanego przez Ginę oświadczenia
-155-
dla prasy. Jak zwykle oświadczenie Giny było niezwykle jasne, bez
niepotrzebnych szczegółów. Reba odłożyła papiery, sięgnęła po tele
fon i wykręciła numer Objet d'Art.
- Giną? Oświadczenie jest doskonałe. Możesz je natychmiast wy
słać do gazet. Były do mniejakieś telefony? Ktoś zauważył, że jestem
na wagarach?
- Todd Sinclair wpadł na chwilę. W końcu powiedziałam mu, ja
kie okazy z kolekcji wybrałaś. Mam nadzieję, że nie masz mi tego za
złe? To był najłatwiejszy sposób, aby się go pozbyć, oczywiście nie
liczÄ…c metody Tima.
- Pałki? - strzeliła Reba.
- To cały mój Tim - odparła Giną sucho. - Ale nie winię go. Sama
z ochotą walnęłabym Todda pałką w łeb.
- Dobrze, że nie było mnie w biurze.
- Todd nie był z tego powodu zbytnio zadowolony. Lecz z pewno
ścią odczuwał ulgę, że ani ciebie, ani Chance'a nie było nigdzie w po
bliżu. Wydaje mi się, że twój mężczyzna wywołuje w Toddzie Sincla
irze paniczny strach.
- Alleluja. Może wreszcie wyczeszę tę żabę z włosów.
- Było jeszcze kilka mniej ważnych telefonów. Wszyscy narzeka
ją, że nie będą mogli zobaczyć kolekcji przed jej wystawieniem w del
Coronado, ale Tim trzyma się dzielnie. Nie będzie żadnych przedpre-
mierowych pokazów, tak jak sobie życzyłaś.
- Dobrze. Jeśli wpuścimy jedną osobę, będziemy musieli wpuścić
wszystkich. Wolałabym raczej rozkoszować się swoim miesiącem mio
dowym w spokoju.
- Nie wiem dlaczego, ale spokój i Chance Walker jakoś nie pasują
do siebie.
Telefon nie przeniósł uśmiechu Rcby, ale Giną usłyszała rozma
rzony ton jej głosu.
- Niezupełnie - mruknęła Reba, przypominając sobie, jaki spokój
ogarniał ją, gdy zasypiała w silnych ramionach Chance'a. - Potrafi był
bardzo łagodnym człowiekiem.
Po stronie Giny nastąpiło nagłe zamieszanie; Rebę dobiegł ze słu
chawki głos obcej kobiety, a potem Tima.
- Zaczekaj chwilę- poprosiła Giną.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkskarol.keep.pl
|
