Podstrony
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
metrów? Trochê mniej odrzekÅ‚a Ulla. I szeSæ metrów szerokoSci. Zeszli pod pokÅ‚ad i Gunnar nastawiÅ‚ wodê na kawê. Skierka zdj¹Å‚ rêkawice i skafander, po czym chciaÅ‚ zzuæ buty. ZamieniÅ‚y siê one w zamarzniêt¹ bryÅ‚ê lodu i musiaÅ‚ potrzymaæ je blisko pieca, póki nie odtajaÅ‚y na tyle, by mógÅ‚ rozwi¹zaæ sznurówki. Wreszcie udaÅ‚o mu siê zdj¹æ obuwie i Sci¹gn¹æ mokre skarpetki, a wtedy uczucie, jakby w jego stopach tkwiÅ‚y pinezki i igÅ‚y, szybko zamieniÅ‚o siê w coS, co bardziej przypominaÅ‚o ogieñ. Auu jêkn¹Å‚. Co siê dzieje? To kr¹¿enie. Ulla usiadÅ‚a obok niego i obejrzaÅ‚a jedn¹ stopê, podczas gdy Indy zaj¹Å‚ siê drug¹. Stopy Skierki miaÅ‚y wSciekle czerwo- ny kolor, a na czubkach palców i podeszwach widniaÅ‚y biaÅ‚e plamki. Obawiam siê, ¿e to odmro¿enie powiedziaÅ‚ Indy. Stracê palce u nóg? Nie. Chyba ¿e wda siê gangrena. Ale nie wygl¹dasz a¿ tak xle. WidywaÅ‚em gorsze przypadki. Chocia¿ trochê skóry i ciaÅ‚a mo¿e siê zÅ‚uszczyæ. Ale odroSnie? * Po norwesku naprzód (przyp. tÅ‚um.). 12 Indiana Jones& 177 Miejmy nadziejê. Ulla, mo¿esz nam przynieSæ miskê ciepÅ‚ej wody? Nie gor¹cej, zaledwie ciepÅ‚ej. To niska cena za prze¿ycie rzekÅ‚ Skierka. Mê¿niejesz stwierdziÅ‚a Ulla nalewaj¹c wodê. Muszê, ¿eby dotrzymaæ wam kroku odparÅ‚ Skierka. Ulla przyniosÅ‚a miskê i Skierka wÅ‚o¿yÅ‚ do niej stopy. Sprawdzê, czy Gunnar nie ma jakichS Srodków przeciwbólo- wych powiedziaÅ‚a Ulla. Potem Indy i ja powinniSmy obejrzeæ wÅ‚asne stopy. Jestem przekonana, ¿e nie wygl¹daj¹ lepiej. Gunnar podszedÅ‚ do szafki i zaproponowaÅ‚ whisky lub aspirynê. Ulla wybraÅ‚a aspirynê, a Gunnar, zanim odstawiÅ‚ whisky, poci¹gn¹Å‚ Å‚yk z butelki. Gunnar twierdzi, ¿e mo¿emy spróbowaæ na kolacjê steku z nie- dxwiedzia poinformowaÅ‚a ich Ulla. Mówi jednak, ¿e byÅ‚oby nie- rozs¹dne, gdybySmy zjedli zbyt wiele od razu do specyficznego, oleistego miêsa niedxwiedzia polarnego trzeba siê przyzwyczaiæ. Poza tym mówi, ¿e nie ma nic innego do zaproponowania. W takim razie niech bêdzie stek z niedxwiedzia. Indy daÅ‚ Skierce aspirynê i fili¿ankê kawy. Fuj powiedziaÅ‚ Skierka. Znowu kawa. Wypij nalegaÅ‚ Indy. Jest ciepÅ‚a. Skierka upiÅ‚ maÅ‚y Å‚yk. Brakuje jej co najmniej tony cukru oSwiadczyÅ‚. Indy zwróciÅ‚ siê do Ulli. Zapytaj Gunnara o liniê brzegow¹. Ulla speÅ‚niÅ‚a jego proSbê. Gunnar mówi, ¿e zobaczysz jej pod dostatkiem rzekÅ‚a. Okazuje siê, ¿e w tej chwili skoñczyÅ‚a mu siê benzyna do silnika, ¿agle przymarzÅ‚y do rei, a Berserker dryfuje na Å‚asce pr¹du& 178 10. Wir Indiana Jones oparÅ‚ siê o oblodzon¹ balustradê i utkwiÅ‚ wzrok w ciemnym, spowitym mgÅ‚¹ brzegu. Palce jego prawej dÅ‚oni wsunê- Å‚y siê pod skafander i dotknêÅ‚y kamienia, który wisiaÅ‚ na rzemieniu u jego szyi. PomySlaÅ‚ o Baldwinie. Robi siê cieplej zauwa¿yÅ‚a Ulla. Sam o tym mySlaÅ‚em rzekÅ‚ Indy. Jeszcze kilka stopni i byæ mo¿e bêdziemy mogli odkleiæ ¿agle od rei. I co potem? zapytaÅ‚a Ulla. TrafiliSmy chyba na flautê. Gunnar ju¿ nawet nie pilnuje steru; pozwala Å‚odzi dryfowaæ z pr¹- dem. Poza tym, sk¹d bySmy wiedzieli, w którym kierunku popÅ‚yn¹æ, skoro nie widaæ gwiazd? Indy wzruszyÅ‚ ramionami. Co ze Skierk¹? zapytaÅ‚. Nadal Spi odpowiedziaÅ‚a Ulla. To dobrze. PotrzebowaÅ‚ snu. W tej samej chwili nadszedÅ‚ Gunnar. Jego buty stukaÅ‚y gÅ‚ucho po pokÅ‚adzie. OparÅ‚ siê o barierkê miêdzy Indym i Ull¹. W jednej dÅ‚oni miaÅ‚ nó¿, w drugiej zaS kawaÅ‚ek niemal surowego miêsa, które zaproponowaÅ‚ obojgu. Nie, dziêkujê powiedziaÅ‚ Indy. Ulla przyjêÅ‚a skrawek miêsa i zaczêÅ‚a ¿uæ. ByÅ‚ twardy niczym podeszwa. Gunnar i Ulla zaczêli cicho ze sob¹ rozmawiaæ. Co on mówi? 179 Gunnar twierdzi, i¿ mam zbyt wiele hartu ducha jak na kobie- tê, widocznie bogowie musieli siê pomyliæ. USmiechnêÅ‚a siê. Mówi, ¿e kiedy walkirie przyjd¹ po wybrañców, tych, którzy bêd¹ pomagaæ Prastarym w ostatniej bitwie z chaosem, znajdê siê wSród nich.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkskarol.keep.pl
|