Podstrony
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
przeto rozjemców z Achai [peloponeskiej] i za ich pośrednictwem
zawarli zgodę z wygnańcami, uświęconą złożonymi w Delfach przysię-
gami. Powróciło zaś około sześćdziesięciu pitagorejczyków, nie licząc
starców; wśród nich byli tacy, którzy zajmując się sztuką lekarską
i lecząc chorych odpowiednim sposobem odżywiania, stali się twórcami
tej właśnie metody [leczenia]. [Lecz pózniej] zdarzyło się tak, że cieszący
się wielkim uznaniem u wszystkich ocaleni pitagorejczycy gdy
wyrocznia przestrzegała łudzi postępujących bezprawnie [słowami]: To
już nie są czasy Ninona" i gdy Turyjczycy napadli na miasto i okolicę
[Krotony] spiesząc miastu z pomocą wszyscy zginęli w walce. Miasto
zaś tak zmieniło swój stosunek do pitagorejczyków, że prócz publicz-
nych pochwał, jakie im przyznano, uchwaliło, że państwowe święto ku
czci Muz będzie się odbywało w budynku, który dla uczczenia bogiń
[Krotończycy] zbudowali dawniej za sprawą pitagorejczyków.
Tyle o spisku przeciwko pitagorejczykom.
97
Rozdział XXXVI
Wszyscy zgodnie przyjmują, że następcą Pitagorasa był Aristajos, syn
Damofonta, Krotończyk, żyjący współcześnie z Pitagorasem, a siedem
pokoleń przed Platonem; uznano go za właściwego spadkobiercę
szkoły, [koncepcji] wychowania młodzieży; zasłużył też sobie na rękę
Theano tym, że pokonał wszystkich w znajomości dogmatów. Sam
Pitagoras, jak powiadają, przewodniczył szkole przez trzydzieści dzie-
więć lat, a żył blisko sto; przekazał zaś Aristajosowi szkołę, gdy ten był
już w starszym wieku; po nim nastąpił Mnesarchos, syn Pitagorasa, a po
nim z kolei Boulagoras, za którego upadło miasto Krotończyków. Po
nim został następcą Tydas Krotończyk, powróciwszy [do ojczyzny]
z podróży, w którą udał się jeszcze przed wojną. Popadł on jednak
w melancholię z powodu nieszczęścia, jakie spotkało ojczyznę i umarł ze
smutku. Inni zaś, zgodnie ze zwyczajem [pitagorejczyków], mimo
starości, wyzwalali się z więzów ciała, jak z więzienia. W jakiś czas
pózniej przewodniczył szkole Aresas z Leukanii, ocalony przez jakichś
cudzoziemców; do niego to przybył Diodor z Aspendos, który został
przyjęty [do szkoły] ze względu na skąpą ilość prawdziwych pitagorej-
czyków. Z [pitagorejczyków] z Heraklei pozostał Kleinias i Filolaos,
w Metaponcie Theorides i Eurytos, w Tarencie zaś Archytas. Spośród
słuchaczy spoza szkoły wymienia się Epicharma; nie należał bowiem do
ścisłego kręgu. On to, przybywszy do Syrakuz za tyranii Hierona, nie
chciał jawnie uprawiać filozofii; zawarł jednak w wierszach myśli
[pitagorejskie] ujawniając w żartach tajemne ich dogmaty. Wielu
spośród wszystkich pitagorejczyków pozostało nieznanych i niewiado-
me są ich imiona; spośród znanych zaś należy wymienić następujących:
Krotończycy: Hippostratos, Dymas, Aigon, Aimon, Silios, Kleost-
henes, Agelas, Episylos, Fykiadas, Ekfantos, Timajos, Bouthios, Era-
tos, Itmajos, Rodippos, Bryas, Euandros, Myllias, Antimedon, Ageas,
Leofron, Agylos, Onatas, Hipposthenes, Kleofron, Alkmajon, Damok-
les, Milon, Menon; Metapontyjczycy: Brontinos, Parmiskos, Orestadas,
Leon, Damarmenos, Aineas, Chilas, Melisias, Aristeas, Lafaon, Euand-
ros, Agesidamos, Ksenokades, Euryfemos, Aristomenes, Agesarchos,
Alkias, Ksenofantes, Thraseus, Arytos, Epifron, Eiriskos, Megisteras,
Leokydes, Thrasymedes, Eufemos, Proklos, Antimenes, Lakritos,
98
Damotages, Pyrron, Reksibios, Alopekos, Astylos, Lakydas, Aliochos,
Lakrates, Glykinos; Akragantyjczyk: Empedokles; Eleata: Parmenides;
Tarentyjczycy: Filolaos, Eurytos, Archytas, Theodoros, Aristippos,
Lykon, Hestiajos, Polemarchos, Asteas, Kleinias, Kleon, Eurymedon,
Arkeas, Kleinagoras, Archippos, Zopyros, Euthynos, Dikaiarchos,
Filonides, Frontidas, Lysis, Lysibios, Deinokrates, Echekrates, Pak-
tion, Akousiladas, Ikkos, Peisikrates, Klearatos, Leonteus, Frynichos,
Smicheias, Aristoklidas, Kleinias, Abroteles, Pisyrrydos, Bryas, Euand-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plkskarol.keep.pl
|
